Odmowa przyjęcia rzeczy lub brak właściwości do przyjęcia rzeczy

1. Rzecz, której szacunkowa wartość nie przekracza 100 złotych (chyba, że jest to rzecz o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej).
2. Rzecz porzucona z zamiarem wyzbycia się własności.
3. Rzecz, która stanowiła depozyt w postępowaniu prowadzonym w oparciu o odrębne przepisy, w szczególności rzecz zatrzymana lub dowód rzeczowy, który stał się zbędny dla postępowania prowadzonego przez organy ścigania.
4. Bezdomne zwierzęta, którym opiekę zapewniają schroniska.
5. Rzecz pozostawiona w budynkach, domach lub lokalach mieszkalnych przez osoby, które posiadały tytuł prawny do budynku/domu/lokalu i go opuściły.
6. Rzecz niebezpieczna, łatwopalna oraz wybuchowa.

Cudze pomieszczenie

Kto znalazł rzecz w cudzym pomieszczeniu niezwłocznie zawiadamia o tym osobę zajmującą pomieszczenie i na żądanie tej osoby oddaje jej rzecz na przechowanie. Jeżeli osoba zajmująca pomieszczenie nie zna osoby uprawnionej do odbioru rzeczy lub nie zna miejsca jej pobytu, niezwłocznie zawiadamia o znalezieniu rzeczy właściwego starostę.

Miejsca publiczne

Kto znalazł rzecz w budynku publicznym, w innym budynku lub w pomieszczeniu otwartym dla publiczności albo w środku transportu publicznego, oddaje rzecz zarządcy budynku, pomieszczenia albo środka transportu publicznego, który po upływie 3 dni od dnia otrzymania rzeczy przekazuje ją właściwemu staroście, chyba że w tym terminie zgłosi się osoba uprawniona do odbioru rzeczy.

Znana jest osoba uprawniona do odbioru rzeczy i jej miejsce pobytu

Kto znalazł rzecz i zna osobę uprawnioną do jej odbioru oraz jej miejsce pobytu, niezwłocznie zawiadamia ją o znalezieniu rzeczy i wzywa do jej odbioru.

Nie jest znana osoba uprawniona do odbioru i jej miejsce pobytu

Zasada ogólna

Kto znalazł rzecz i nie zna osoby uprawnionej do jej odbioru lub nie zna jej miejsca pobytu, niezwłocznie zawiadamia o znalezieniu rzeczy starostę właściwego ze względu na miejsce zamieszkania znalazcy lub miejsce znalezienia rzeczy.

Cudze pomieszczenie

Kto znalazł rzecz w cudzym pomieszczeniu niezwłocznie zawiadamia o tym osobę zajmującą pomieszczenie i na żądanie tej osoby oddaje jej rzecz na przechowanie. Jeżeli osoba zajmująca pomieszczenie nie zna osoby uprawnionej do odbioru rzeczy lub nie zna miejsca jej pobytu, niezwłocznie zawiadamia o znalezieniu rzeczy właściwego starostę.

Pieniądze

Kto znalazł pieniądze, których kwota nie przekracza 100 złotych, nie oddaje ich właściwemu staroście, może postąpić z nimi według własnego uznania zgodnie z art.5 ust.3 ustawy.

Drogocenne rzeczy

Kto znalazł pieniądze, papiery wartościowe, kosztowności, o których mowa w art. 21 ust. 4 ustawy ( złoto, platyna, srebro, w tym monety, wyrobu użytkowe ze złota, platyny lub srebra, kamienie szlachetne, perły, koral ), lub rzeczy o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej i nie zna osoby uprawnionej do ich odbioru lub nie zna jej miejsca pobytu, oddaje rzecz niezwłocznie właściwemu staroście.

Rzeczy i dokumenty wojskowe

Kto znalazł rzecz, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej znaki szczególne wskazują, że stanowi ona sprzęt lub ekwipunek wojskowy, oraz w przypadku znalezienia dokumentu wojskowego, a w szczególności legitymacji, książeczki lub zaświadczenia wojskowego albo karty powołania, oddaje rzecz lub dokument niezwłocznie właściwemu staroście.

Rzeczy wymagające posiadania pozwolenia i dokumenty tożsamości

Kto znalazł rzecz, której posiadanie wymaga pozwolenia, w szczególności broń, amunicję, materiały wybuchowe albo dowód osobisty lub paszport, niezwłocznie oddaje rzecz najbliższej jednostce organizacyjnej Policji, a jeżeli oddanie rzeczy wiązałoby się z zagrożeniem życia lub zdrowia – zawiadamia o miejscu, w którym rzecz się znajduje. Policja niezwłocznie zawiadamia właściwego starostę o znalezieniu rzeczy oraz znalazcy.

Przejście rzeczy na własność Znalazcy

W przypadku gdy rzecz znaleziona nie została odebrana przez osobę uprawnioną do jej odbioru, w terminie określonym w art. 187 Kodeksu cywilnego (w ciągu roku od dnia doręczenia jej wezwania do odbioru, a w przypadku niemożności wezwania - w ciągu dwóch lat od dnia jej znalezienia), właściwy starosta zawiadamia o tym znalazcę oraz wzywa go do odbioru rzeczy w terminie, nie krótszym niż 2 tygodnie, z pouczeniem, że w przypadku nieodebrania rzeczy w tym terminie jej właścicielem stanie się powiat.

Odbiór rzeczy przez osobę uprawnioną do odbioru

Wydanie rzeczy znalezionej następuje pod warunkiem:

1. określenia rodzaju rzeczy, opisania rzeczy i jej cech charakterystycznych,
2. wskazania okoliczności zagubienia rzeczy, tj.  czasu i miejsca,
3. okazania dowodu potwierdzającego prawo do posiadania rzeczy, np. dowodu zakupu, umowy itp.,

Znaleźne

Znalazca przechowujący rzecz, który uczynił zadość swoim obowiązkom, może żądać znaleźnego w wysokości jednej dziesiątej wartości rzeczy, jeżeli zgłosił swoje roszczenie najpóźniej w chwili wydania rzeczy osobie uprawnionej do jej odbioru.

W przypadku gdy rzecz nie jest przechowywana przez znalazcę, znalazca może zastrzec wobec przechowującego, że będzie żądał znaleźnego. W takim przypadku przechowujący zawiadamia znalazcę o wydaniu rzeczy osobie uprawnionej do jej odbioru oraz o jej adresie zamieszkania albo siedziby, a znalazca może zgłosić żądanie znaleźnego w terminie miesiąca od dnia zawiadomienia go o wydaniu rzeczy. Przechowujący informuje o tym osobę uprawnioną do odbioru rzeczy.

Nagroda

W przypadku gdy rzecz znaleziona jest zabytkiem lub materiałem archiwalnym i stała się własnością Skarbu Państwa, znalazcy przysługuje nagroda (rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 lipca 2015 r. w sprawie nagród za znalezienie zabytków lub materiałów archiwalnych).

Przejście rzeczy na własność Znalazcy

W przypadku gdy rzecz znaleziona nie została odebrana przez osobę uprawnioną do jej odbioru, w terminie określonym w art. 187 Kodeksu cywilnego (w ciągu roku od dnia doręczenia jej wezwania do odbioru, a w przypadku niemożności wezwania - w ciągu dwóch lat od dnia jej znalezienia), właściwy starosta zawiadamia o tym znalazcę oraz wzywa go do odbioru rzeczy w terminie, nie krótszym niż 2 tygodnie, z pouczeniem, że w przypadku nieodebrania rzeczy w tym terminie jej właścicielem stanie się powiat.